logo miasta - trzy kolorowe spichrze
Translate:

Szwederowska kamienica przy lipie pięknieje




Charakterystyczna kamienica na rogu ulic Wiatrakowej i R. Traugutta zyskuje nową elewację. Wcześniej odnowiono wiele sąsiednich budynków. Zmodernizowane zostało również przyległe skrzyżowanie, na którym pojawiło się więcej zieleni.


Prace są prowadzone przy budynku na ul. Wiatrakowej 17, który wcześniej zyskał nowy dach. Kamienica posiada bardzo ciekawa formę. Wzniesiono ją w 1908 roku na nieregularnym planie. Liczy 3 kondygnacje i użytkowe poddasze. Pełni funkcję mieszkalno-usługową. Narożnikową część podkreśla wykusz zwieńczony płaskim hełmem, którego konstrukcja opiera się na szachulcowej konstrukcji, z widocznymi  drewnianymi belkami . W połacie dachu wkomponowano lukarny.  Dolna część kamienicy wykończona jest cegłą. Na górnych kondygnacjach dominuje tynk ze zdobieniami w formie m.in płycin. Od strony ul. R. Traugutta na szczycie ściany umieszczono rok budowy okazałego budynku.

Wcześniej w tej części miasta odnowiono front narożnej kamienicy na styku ulic R. Traugutta i T. Lenartowicza, kamienicę przy ul. Nowodworskiej 50, 57  oraz bezpośrednio sąsiadujące budynki przy Wiatrakowej 11-13-15. W  2019  roku przeprowadzony został też remont wiekowego sierocińca.

Wyremontowana została też ulica Wiatrakowa wraz ze skrzyżowanie z ulicami Nowodworską i Traugutta. Wówczas przy remontowanej kamienicy dziki parking zamienił się w estetyczny skwer otaczający starą lipę. Wzdłuż ulicy powstał natomiast kontrapas, który zapewnia rowerzystom bezpieczny dojazd ze Szwederowa w kierunku Starego Miasta. Łączy się on na Zbożowym Rynku z drogami rowerowymi, które powstały w ramach rozbudowy ul. Kujawskiej.

Ta część Szwederowa do połowy XIX wieku była odrębnym folwarkiem. Nosiła wówczas nazwę Nowy Dwór ( Neuhoff). Przypomina o tym teraz nazwa ulicy - Nowodworska. Tę część osiedla Szwederowo włączono do Bydgoszczy w 1867 roku. Granica miasta przebiegała wówczas m.in. ulicami M. Konopnickiej – T. Lenartowicza – Nowa – Ugory. Do miasta należał też wąski klin pomiędzy dzisiejszymi ulicami Leszczyńskiego i Skorupki. Resztę osiedla przyłączono do Bydgoszczy dopiero w 1920 roku.