Kamienicę wzniesiono na planie prostokąta w latach 1911-12. Od początku pełniła funkcję mieszkalną. Początkowo właścicielem był przedsiębiorca A. Grabowski. Budynek posiada szereg rozwiązań typowych dla secesji, między innymi zróżnicowane otwory okienne, oryginalny portal wejściowy otoczony półkolumnami z głowicami i eliptycznym naświetlem. Płaskorzeźby wkomponowano m.in. w pola znajdujące się pod oknami I piętra oraz nad oknami II piętra w wykuszach. Delikatny fryz łączy też otwory okienne na wysokości parteru. Zachodnią część budynku, w górnej partii, wieńczy szczyt z użytkowym poddaszem. Środkową partię budynku zdobiły pierwotnie również lizeny oraz bonie. Remont ma szansę sprawić, że budynek, znów przypomni o świetności bydgoskiego Śródmieścia z przełomu XIX i XX wieku. W tej części miasta powstawały wówczas wyjątkowo okazałe kamienice, które niczym nie ustępowały architekturze ówczesnych metropolii.

Wiosną zakończył się natomiast remont stojącej naprzeciwko kamienicy z nr 10. Więcej informacji o tym przedsięwzięciu znajduje się TUTAJ.

W ostatniej dekadzie przy ul. Kwiatowej właściciele nieruchomości zlecili prace przy wielu innych budynkach. Estetyczny wygląd zyskała m.in. sąsiednia modernistyczna kamienica przy skrzyżowaniu z ul. H. Sienkiewicza oraz wiele budynków wzdłuż południowej pierzei, w tym narożne budynki z numerami 1 i 17.

Estetyczna Bydgoszcz

W ostatnich latach w celu rewitalizacji Śródmieścia aktywne działania prowadzi również miasto. Są to nie tylko dotacje konserwatorskie, ale także nakazy remontów, zwolnienia z opłat za zajęcia pasa drogowego pod kawiarnie, konkursy, przebudowy ulic, chodników i mostów. Przy prezydencie działa też  Społeczna Rada ds. Estetyki, która opiniuje kluczowe projekty i proponuje szereg rozwiązań. Działania i skuteczne interwencje podejmuje również plastyk miasta. Rewitalizacji sprzyjają opracowywane przez urbanistów miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego.