Antoni Słaboszewski żyjący w latach 1878–1942 był wybitnym działaczem społecznym, patriotą i liderem lokalnej społeczności na bydgoskim Czyżkówku. Po latach pracy i działalności na emigracji w Westfalii, gdzie prowadził restaurację będącą centrum życia polonijnego w Dortmundzie, powrócił do odradzającej się Polski. W 1919 roku osiedlił się w Bydgoszczy, gdzie nie tylko założył rodzinny sklep, ale z oddaniem zaangażował się w rozwój społeczny i religijny dzielnicy Czyżkówko. W styczniu 1920 roku powierzono mu funkcję Naczelnika Obwodu - lokalnego przywódcy, pełniącego rolę „sołtysa”. Pomagał repatriantom, wspierał potrzebujących, a w swoim sklepie urządził jadłodajnię dla najuboższych. Był współorganizatorem komitetu budowy kaplicy, a następnie kościoła na Czyżkówku, który powstał dzięki jego nieustępliwości, wsparciu finansowemu i zdolności do jednoczenia ludzi wokół wspólnego celu. A. Słaboszewski aktywnie uczestniczył również w życiu kulturalnym - współtworzył „Kółko Śpiewacze Czyżkówko”, a później chóry „Arion” i „Św. Cecylia”, które odgrywały istotną rolę w kształtowaniu tożsamości społeczności lokalnej. Był ich mecenasem, fundatorem sztandaru oraz członkiem zarządu. Angażował się także w działalność Stowarzyszenia Młodych Polek „Wiosna”, Chrześcijańskiej Demokracji oraz Towarzystwa Robotników Polsko-Katolickich. Jego życie i działalność to przykład bezinteresownego zaangażowania w sprawy społeczne, religijne i obywatelskie.