Budynek Wieży Ciśnień wybudowano w latach 1899-1900 w stylu neogotyckim według projektu Carla Meyera. Jego odbiór nastąpił w maju 1900 roku. Jego podstawowym i głównym elementem użytkowym był zbiornik wodny utrzymujący ciśnienie w sieci wodociągowej. Budynek zaplanowano na planie koła z niewielkim ryzalitem wejściowym od północy. Bryła budynku jest cylindryczna, nieco przysadzista, z mniejszej podstawie i większej części zbiornikowej, zwieńczony dachem stożkowym, krytym blachą miedzianą, zwieńczonym ozdobną wieżyczką widokową- 6-boczną latarnią. Wejście do budynku zlokalizowano od strony północnej. Elewacja zdobiona jest między innymi obramieniami z blend,  gzymsami, fryzami, krenelażami z cegły profilowanej i glazurowanej. Budynek posiada 4 poziomy wewnętrzne.

Konserwacja więźby i szczelne rynny

Po zmianie sposobu użytkowania i pracach rewaloryzacyjnych w 2013 roku ponownie został oddany do użytku i od tego czasu pełni funkcje muzealno-wystawową. Jest obok Hali Pomp w Lesie Gdańskim częścią Muzeum Wodociągów. By zachować cenny obiekt w jak należytym stanie technicznym MWIK zleciły dodatkowe prac konserwatorskie. Obejmą one przede wszystkim  naprawę i uszczelnienie odpływów rynnowych, likwidację zawilgoceń, naprawę  uszkodzonych fragmentów ścian. Więźba dachowa zyska  nowe powłoki ochronne antykorozyjne i przeciwpożarowe (elementy drewniane). Prace prowadzone będą również na tarasie widokowym między innymi przy izolacjach i odmalowaniu stalowych elementów. Wymienione zostaną też uszkodzone glazurowane kształtki ceramiczne o charakterystycznej ciemno zielonej barwie. Dodatkowo zaprojektowano wentylację korytarza. Obecnie trwa przetarg, który wyłonić ma wykonawcę prac. Wszystkie konserwatorskie zabiegi potrwają około 9 miesięcy i pozwolą na zachowanie cennego zabytku w dobrym stanie technicznym.

Warto wiedzieć

W Wieży Ciśnień obejrzeć można, między innymi: drewniane rury wodociągowe, żetony na wodę, elementy wyposażenia dawnych łazienek i toalet, archiwalne zdjęcia i dokumenty. Dostępne są multimedialne infokioski, z cyfrowo zapisanymi informacjami o wodzie i wodociągach. Prezentowane są również filmy, przedstawiające: historię wody, sposoby jej pozyskiwania i wykorzystywania od czasów starożytnych po współczesność; historię bydgoskich wodociągów, a także animacje obrazujące: obieg wody w przyrodzie, przebieg procesów technologicznych pobierania wody głębinowej i powierzchniowej, jej oczyszczania i uzdatniania. Jedną z atrakcji Muzeum Wodociągów przy ul. Filareckiej jest udostępniony zwiedzającym taras widokowy na szczycie 45-metrowej wieży (najwyższego powszechnie dostępnego punktu w mieście). Po pokonaniu niemal 170 stopni można podziwiać – także przez lunety – panoramę Bydgoszczy.