Pięć taneczno-teatralnych solo, złożonych z działań, które tworzą sceny zbiorowe. Pięć światów, powstałych osobno i samowystarczalnych, których twórcy samodzielnie i dowolnie interpretują tę samą partyturę.

Jak w muzyce - partytura nakłada na nich ograniczające ramy, ale zarazem buduje wspólną przestrzeń działań.

W scenach zbiorowych wszyscy są równi - każdy wykonawca i każde solo.  

Można by przypuszczać, że tak powstała scena będzie harmonijna,

zgodnie z zasadą, że granice wolności jednego człowieka wyznaczają granice wolności drugiego człowieka.

Ale wiemy już, że to nie działa. Nie wiemy jeszcze natomiast, czy to oznacza spełnienie marzeń czy koszmar.

Gdzie się podziały wizje, namiętności i przekonania liberalizmu, opartego na zasadzie „żyj i pozwól żyć”?

Gdzie ten „wspólny świat”?

Take It or Make It  to (społeczna) choreografia, która stawia pytanie o to, w jaki sposób można stosować zasady demokracji w grupie. Bo przecież jeśli tylko odmówimy kopiowania znanych nam, niedoskonałych modeli demokracji, natychmiast pojawia się pytanie o to, jakiej demokracji chcemy.
Czy rzeczywiście potrafimy uczynić z demokracji podstawę naszego działania?
Czy jesteśmy w stanie ją stworzyć, zamiast kopiować (lub odrzucać)?