Już latem ubiegłego roku, na zlecenie ADM, rozebrano kamienicę przy Zbożowym Rynku 3. Zabytkowe tonda z jej szczytu trafiły do Muzeum Okręgowego. W połowie lutego zniknęły z krajobrazu miasta kamienice stojące przy ul. Toruńskiej 4-6. Warto zaznaczyć, że pierwszą kamienicę przy tej ulicy (z numerem 2) wyburzono już pod koniec lat 80. XX wieku. Wtedy poszerzono ulicę Kujawską do obecnego przekroju (około 10 metrów) i zbudowano szerszy wlot na rondo Bernardyńskie. W ubiegłym tygodniu wyburzono kolejne obiekty przy ul. Kujawskiej z numerami 53-61. Budynki znajdowały się pomiędzy dwiema jezdniami i kolidowały z planami budowy w tym miejscu dużego parkingu P+R.

Cała  inwestycja zakłada budowę nowego torowiska, jezdni, buspasów, parkingów, dróg rowerowych i chodników. Zdecydowanie usprawni poruszanie się po centrum. Wcześniej zamówiliśmy nowoczesne tramwaje do obsługi nowego torowiska. Więcej szczegółowych informacji o zakresie przedsięwzięcia znajduje się w „Raporcie nr 10”.

Warto wiedzieć
Ulica Kujawska to jeden z najstarszych traktów komunikacyjnych w Bydgoszczy. Jeszcze przed lokacją miasta w 1346 roku pełnił on funkcję komunikacyjną. Jest niezmiennie zaznaczany na starych mapach. Z czasem był coraz bardziej zabudowywany. Plan okolic Bydgoszczy z połowy XIX roku przedstawia wzdłuż drogi ciąg zabudowań o charakterze podmiejskim. Najwięcej wyburzeń przy tej ulicy zrealizowano w latach 80. XX wieku. Pozwoliło to wybudować drugą jezdnię na odcinku od ronda Kujawskiego w kierunku Inowrocławia. Na przełomie lat 80/90. Poszerzono też odcinek pomiędzy rondami Kujawskim i Bernardyńskim. To tego czasu na nawierzchnia była brukowana. W ostatnich latach wyburzono też znajdujące się w bardzo złym stanie technicznym budynki po stronie zachodniej.
Najcenniejszym budynkiem jest kamienica z numerem 4 wybudowana według projektu utalentowanego mistrza budowlanego  Józefa Święcickiego. Budynek wzniesiono w 1890 roku dla rodziny Kollwitz. Obecnie funkcjonuje w nim Wojewódzka Stacja Sanitarno-Epidemiologicznej. Zabytek został w ostatnich latach  odrestaurowany. Część prac została sfinansowana z wykorzystaniem miejskiej dotacji na zabytki.